در لابه لای وبگردی های روزانه ی خود ، گاها به افاضاتی برخورد می کنم که چاره ای جز خنده برایم باقی نمی ماند ، با خود که فکر می کنم و به نتایج گوناگونی می رسم ، گاه می گویم اینترنت چه وسیله ی خوبی است! چراکه موجبات مشارکت همگان در زمینه های مختلف اجتماعی را مهیا می کند، اما در نقطه ی مقابل می بینم که گویا اینترنت یک زایمان زود هنگام را موجب شده ، گویا این فضای مجازی موجب آن گشته که مادر روشنفکری و چاره جویی در 6 ماهگی نوزاد خود را ناقص بزاید .
این فعل زایش هرچند زود اما به سود نوزاد نخواهد بود و راه چند صد ساله ای که یک نویسنده طی می کرد تا عملکرد یک مسئول را نقد و حلاجی کند ، امروز من و امثال من با افتتاح یک اکانت و نوشتن یک مطلب سراپا ناصواب و بدون پشتوانه ی فکری و بدون توجه به بار معنایی لغات و با به کار بردن نادرست آنها قلم برداشته و له یا علیه مسئولی می نویسیم.
چندی پیش مطلبی تحت عنوان "حماسه" در فضای مجازی شهرستان منتشر شد ، که محتوای آن گزارشی از عملکرد عادی و روزانه ی مسئولی خاص بود که برداشت شخصی خود ازمطلب مذکور را ذیلا می آورم:
وقتی این مطلب را خواندم احساس کردم تن فردوسی کبیر ، در گور به خود می لرزد چرا که آن مرحوم هرچه در آن 30 سال تلاش کرده بود که مفهوم حماسه را با آن اشعار زیبا و دلنشین خود ارج نهد ، این حماسه سازی های نگارنده ی مطلب مذکور به همان میزان ارزش اصطلاح و لغت حماسه را تنزل داد.
با خود فکر می کردم که مادران میانه ای از این پس باید به جای افسانه هایی مثل افسانه ی بوزقورت ، افسانه ی پهن برداری مسئولان را برای کودکان خود تعریف می کنند و از آن پس نیز این داستان ها سینه به سینه در نسل های آینده منتقل می شود.
این حماسه سازی هایمان شاید به سود شخصی ما باشد اما مرتبه ی قلم را تا به حدی کاهش می دهیم که آن را ثناگوی مسئولی قرار داده و در تعریف و تمجید هر چند به حق از یک مدیر افراط می کنیم و این بزرگترین خطا در این ساحت مقدس است و بی تردید مقایسه کردن مسئولان و مدیران اجرائی با مقام شامخ مولای متقیان، مع الفارق است چرا که میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است.
از طرفی استفاده از امکانات محیط های مردم نهاد جهت بهره برداری تبلیغاتی اشخاص و چهره ها کاری ناشایست می باشد .
به هر سوی بزرگوارانی که قدم در راه فرسودن قلم برداشته اند راه را کورمال کورمال طی کنند و مراقب تراوشات ذهنی خود باشند چراکه تاختن در این عرصه ی پرخطر تاثیر شگرفی بر جوامع مدنی داشته و به پیرو آن نیز عواقب اخروی فراوانی دربر خواهد داشت.
